Może interesuje Cię również?
Obszar kultury jest problematyką, którą interesuje się wiele dyscyplin naukowych, gdyż kultura jest twórczą aktywnością człowieka. W pierwszej kolejności twórczość dotyczy przeżyć duchowych i stawiania pytań o sens ludzkiego życia, naszej tożsamości, współczesności i przyszłości. Ale świat kultury to również świat, którym się dzielimy, w który wprowadzamy innych, m. in. poprzez edukację i wychowanie. Taka działalność na gruncie nauk społecznych często nazywana jest animacją społeczno-kulturalną. Ma ona swoją bogatą tradycję na gruncie pedagogiki – zwłaszcza pedagogiki społecznej.
Uczestnictwo w kulturze umożliwia człowiekowi zaspokajanie różnorodnych potrzeb jak np. potrzeby poznawcze, estetyczne, rekreacyjne, edukacyjne, moralne i religijne. Potrzeby te traktowane są jako właściwości osobowości człowieka mające charakter wymagań, bez spełnienia których osobowość nie może prawidłowo funkcjonować, rozwijać się, tworzyć, nie może egzystować. Ponadto uczestnictwo w kulturze umożliwia wzbogacenie wiedzy o świecie, głębsze przeżywanie jego niezwykłości, piękna i różnorodności, silniejsze odczuwanie poczucia sensu życia, bardziej precyzyjne rozumienie ideałów, celów i norm moralnych, dokonywanie bardziej racjonalnych decyzji i wyborów światopoglądowych, politycznych i społecznych. Wreszcie aktywność kultura umożliwia człowiekowi uzyskanie lepszej orientacji w rzeczywistości społecznej i tym samym lepsze wykorzystanie szans życiowych, a także bardziej obiektywne rozumienie samego siebie. Dlatego ważne jest racjonalnie organizowanie i ukierunkowane człowieka na autentyczne a nie pozorne wartości estetyczne, moralne i poznawcze, które pomogą jednostce w uzyskaniu wyższej jakości życia i poczucia jego znaczenia. Z tych właśnie względów problematyka ta stanowi istotną dziedzinę badań, analiz i poszukiwań w ramach pedagogiki, skoncentrowanej na edukacji dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych, w tej części, którą określamy mianem “działalności kulturalno-oświatowej”. Zwłaszcza, że liczne badania w tym zakresie, podkreślają różne potrzeby kulturalno-oświatowe możliwe do realizacji w ramach samokształcenia, na tematycznych kursach, specjalnych zajęciach w ośrodkach kultury, w klubach osiedlowych czy sportowych.
W ramach tych jednostek i organizacji, podejmowana jest określona edukacja, kształtująca pewien typ aspiracji, zainteresowań, potrzeb i zamiłowań kulturalnych oraz skłonność do ich systematycznego zaspokajania. Od edukacji zależy bowiem styl uczestnictwa we współczesnej kulturze, czy jest to uczestnictwo świadome i dobrowolne, ukierunkowane na podstawowe wartości ludzkiego życia, czy przypadkowe, snobistyczne, dyktowane tylko potrzebą taniej rozrywki. Celem edukacji jest również uwzględnienie społecznego i indywidualnego wymiaru kontaktu człowieka z kulturą. Poznawanie dzieł kultury nie jest tylko indywidualnym wyborem i satysfakcją człowieka, lecz jest także moralnym obowiązkiem wobec społeczeństwa i wobec twórców dzieł np. literackich. Poznanie przecież literatury ojczystej jest patriotycznym obowiązkiem człowieka, a nie tylko sprawą jego osobistej przyjemności.
Proponowane studia w specjalności kulturalno-oświatowej maja na celu przygotowanie kadry do realizacji nadmienionych wyżej zadań, poprzez prowadzenie m.in działań o charakterze animacji społeczno-kulturalnej i edukacji kulturalnej dla instytucji kultury (ośrodków kultury i instytucji upowszechniania kultury), dla samorządów lokalnych, organizacji pozarządowych, dla mediów lokalnych czy instytucji zajmujących się profilaktyką społeczną. Absolwenci będą mogli tworzyć autorskie programy i formy działania w zakresie szeroko rozumianej działalności kulturalno-oświatowej i różnorodnych animacji społecznych, istotnych dla lokalnych społeczności. Program naszych studiów, obok przedmiotów ogóloakademickich takich jak np. socjologia kultury, psychologia społeczna, antropologia kultury, wiedza o literaturze i sztuce, przewiduje zajęcia praktyczne, przygotowujące absolwentów do uczestnictwa w projektach społecznych i kulturalnych, związanych z rozwojem lokalnym, regionalnym i narodowym. W ten sposób proponowane studia mają przygotować absolwentów do pracy w instytucjach kultury (ośrodkach kultury, instytucjach upowszechniania kultury – działach oświatowych, edukacyjnych, pracy z publicznością oraz w instytucjach rozwijających aktywność twórczą dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Ponadto nasi absolwenci będą mogli pracować w organizacjach pozarządowych związanych z kulturą, będą mogli prowadzić zajęcia związane z kulturą w formie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych dla dzieci i młodzieży oraz potrafią opracowywać i realizować projekty oparte na współpracy międzypokoleniowej (w tym do włączania seniorów w różne formy aktywności). Wreszcie nasi absolwenci potrafią opracowywać i realizować działania w zakresie animacji społeczno-kulturalnej środowisk zagrożonych patologią i wykluczeniem społecznym.